alleen aan de keukentafel. ik en m'n laptop, de hond snurkend op de achtergrond, de TV op zodat ik niet bang hoef te zijn van de stilte. ik ben thuis, ziek, het gaat niet meer ... het doet wat met me, m'n lijf zegt NEE en de gedachten dwarrelen door mijn hoofd. het leven lijkt zoveel mooier bij een ander, dankje facebook, pinterest, twitter, ... het toont alleen de mooie dingen. maar waar vind ik op heel dit net het echte leven? wil niemand DIT dan tonen. doet het zoveel pijn? ik denk het niet. deze sticker uit de Flow prijkt sinds deze morgen op mijn keukenkast: Life isn't waiting about the storm to pass, it's about learning to dance in the rain. maar ook al regent het buiten, dit gaat me een beetje te ver. zal ik dan maar even de kachel aansteken?